tutsak yemyesil isiklar dunyasina cagirdim oysa... bir sariydiniz siz, bir korkaktiniz... arzulardi parcalara bolunen ekmeginizde, gozlerinizde bir cigandi alip giden sizi belli degildiniz... kostekleyen o dusuncelerdi aksamlarinizi... tutkularinizdi, oykulerinizdi, mutsuzluklarinizdi ve cokusuydu zift yalnizliginin bir bir asfaltlardan... yemyesil isiklar dunyasina cagirdim oysa... artik yoksunuz, yok anilariniz, yok bolusulmesi saniyelerin korkaksiniz, korkaksiniz biryerde gozlerime bakmaklardan gokyuzunde gurultulerdir, bir turlu dinmez gozleriniz bir cicekte bulmussunuzdur once, bir mevsimde ya da bir ekim aksami kahir boyu yasarsiniz, anilar boyu yasarsiniz, olmaz olmaz olmaz... yarinlar icin yasarsiniz sonra, kendinizden bir baskasi icin yasarsiniz... inanmaz yemyesil isiklar dunyasina cagirmistim oysa... demek siz gercekten o dusunmek istemediklerim demek onlarla varmissiniz tum inanclarinizla Ve Onlarsizmis bir yakin olmasi bu kadar sevgiden yana arzunuz tum korktugum oykulerinizmis, bir yerde sizin bile... demek siz, hani korkusuz bakmak gozlerine bir cocugun demek siz, hani korkusuz bakmak gozlerine bir demek siz... demek siz... demek... Hayir, soyleyemeyecegim benim vurmam gerek sizi, yada vurulmaktan yaziksiniz... Ergun Evren 1960 (1950-1994 butun siirler, pasifik yayinlari, 1994)