ÖLÜMÜ DÜÞÜNMEK

Mümkün mü aðlasýn annem
Mezarýmýn baþucunda
Ben sesimi çýkarmýyayým
Hayýrsýz bir evlat gibi

Bir bulut uçsun da
Ben baþýmý kaldýrmýyayým
Yaðmur dindikten sonra
Gezinmiyeyim caddelerde

Ah, mümkün mü bir güzel kadýn
Geçsin de yanýmdan
Ben seyretmiyeyim
Ýçimi çekerek

        Muzaffer Tayyip Uslu
        (Þimdilik, 1945)