Elleri Var Özgürlügün

1
Köpürerek kosuyordu atlarimiz
Durgun denize dogru

2
Bu uçus, güvercindeki,
Özgürlük sevinci mi ne 

3
Öpüsmek yasakti, bilir misiniz,
Düsünmek yasak,
Isgücünü savunmak yasak 

4
Ürünü ayirmislar agacindan,
Tutturabildigine,
Satiyorlar pazarda;
Emegin dallari kirilmis yerde.

5
Isik kör edicidir, diyorlar,
Özgürlük patlayici.
Lambamizi bozan da,
Özgürlüge kundak sokan da onlar.

Uzandik mi patlasin istiyorlar,
yaktik mi tutusalim.
Mayin tarlalari var,
Karanlikta  duruyor ekmekle su.

6
Elleri var özgürlügün,
Gözleri, ayaklari;
Silmek için kanli teri,
Bakmak için yarinlara,
Esitlige dogru giden.

7
Ben kafes, sen sarmasik;
Dolan dolanabildigin kadar

8
Özgürlük sevgisi bu,
Insan kapilmaya görsün bir kez;
Bir urba ki eskimez,
Bir düs ki gerçekten dogru.

9
Yigit sürücüleri tarihsel akisin,
Isçiler, evren kovaninin arilari;
Bir kara somunun çevresinde döndükçe
Dünyamiza özgürlük getiren kardesler.
O somunla dogrulur uykusundan aklin,
Agarir  o somunla bitmeyen gecemiz;
O günesle bagimsizliga erer kisi.



10
Bu umut özgür olmanin kapisi;
Mutlu günlere insanca aralik.
Bu sevinç mutlu günlerin isigi;
Vurur üstümüze usulca ürkek.

Gel yurdumun insani görün artik,
Özgürlügün kapisinda dal gibi;
Ardinda gökyüzü kardesçe mavi


Oktay Rifat
(ELLERI VAR ÖZGÜRLÜGÜN)