Elleri Var Özgürlügün 1 Köpürerek kosuyordu atlarimiz Durgun denize dogru 2 Bu uçus, güvercindeki, Özgürlük sevinci mi ne 3 Öpüsmek yasakti, bilir misiniz, Düsünmek yasak, Isgücünü savunmak yasak 4 Ürünü ayirmislar agacindan, Tutturabildigine, Satiyorlar pazarda; Emegin dallari kirilmis yerde. 5 Isik kör edicidir, diyorlar, Özgürlük patlayici. Lambamizi bozan da, Özgürlüge kundak sokan da onlar. Uzandik mi patlasin istiyorlar, yaktik mi tutusalim. Mayin tarlalari var, Karanlikta duruyor ekmekle su. 6 Elleri var özgürlügün, Gözleri, ayaklari; Silmek için kanli teri, Bakmak için yarinlara, Esitlige dogru giden. 7 Ben kafes, sen sarmasik; Dolan dolanabildigin kadar 8 Özgürlük sevgisi bu, Insan kapilmaya görsün bir kez; Bir urba ki eskimez, Bir düs ki gerçekten dogru. 9 Yigit sürücüleri tarihsel akisin, Isçiler, evren kovaninin arilari; Bir kara somunun çevresinde döndükçe Dünyamiza özgürlük getiren kardesler. O somunla dogrulur uykusundan aklin, Agarir o somunla bitmeyen gecemiz; O günesle bagimsizliga erer kisi. 10 Bu umut özgür olmanin kapisi; Mutlu günlere insanca aralik. Bu sevinç mutlu günlerin isigi; Vurur üstümüze usulca ürkek. Gel yurdumun insani görün artik, Özgürlügün kapisinda dal gibi; Ardinda gökyüzü kardesçe mavi Oktay Rifat (ELLERI VAR ÖZGÜRLÜGÜN)