Elleri Var Özgürlüðün 1 Köpürerek koþuyordu atlarýmýz Durgun denize doðru 2 Bu uçuþ, güvercindeki, Özgürlük sevinci mi ne 3 Öpüþmek yasaktý, bilir misiniz, Düþünmek yasak, Ýþgücünü savunmak yasak 4 Ürünü ayýrmýþlar aðacýndan, Tutturabildiðine, Satýyorlar pazarda; Emeðin dallarý kýrýlmýþ yerde. 5 Iþýk kör edicidir, diyorlar, Özgürlük patlayýcý. Lambamýzý bozan da, Özgürlüðe kundak sokan da onlar. Uzandýk mý patlasýn istiyorlar, yaktýk mý tutuþalým. Mayýn tarlalarý var, Karanlýkta duruyor ekmekle su. 6 Elleri var özgürlüðün, Gözleri, ayaklarý; Silmek için kanlý teri, Bakmak için yarýnlara, Eþitliðe doðru giden. 7 Ben kafes, sen sarmaþýk; Dolan dolanabildiðin kadar 8 Özgürlük sevgisi bu, Ýnsan kapýlmaya görsün bir kez; Bir urba ki eskimez, Bir düþ ki gerçekten doðru. 9 Yiðit sürücüleri tarihsel akýþýn, Ýþçiler, evren kovanýnýn arýlarý; Bir kara somunun çevresinde döndükçe Dünyamýza özgürlük getiren kardeþler. O somunla doðrulur uykusundan aklýn, Aðarýr o somunla bitmeyen gecemiz; O güneþle baðýmsýzlýða erer kiþi. 10 Bu umut özgür olmanýn kapýsý; Mutlu günlere insanca aralýk. Bu sevinç mutlu günlerin ýþýðý; Vurur üstümüze usulca ürkek. Gel yurdumun insaný görün artýk, Özgürlüðün kapýsýnda dal gibi; Ardýnda gökyüzü kardeþçe mavi Oktay Rýfat (ELLERÝ VAR ÖZGÜRLÜÐÜN)