DOSTUN BAHÇESINE BIR HOYRAT GIRMIS
   
   Dostun bahçesine bir hoyrat girmis
   Korudur hey benli dilber korudur
   Gülünü dererken dalini kirmis
   Kurutur hey benli dilber kurutur
   
   Su meydanda serilidir postumuz                 
   Çok sükür Mevlâ'ya gördük dostumuz               
   Bir gün kara toprak bürür üstümüz               
   Çürütür hey benli dilber çürütür                
   
   Kendisi okur da kendisi yazar
   Hak hilâl kasina eylemis nazar
   Senin akranlarin cennette gezer
   Hürüdür hey benli dilber hürü
   
   Hangi dinde isen ona tapayim
   Yarin mahser günü bile kopayim
   Egil bir yol ak gerdandan öpeyim
   Beri dur hey benli dilber beri dur
   
   Dervise n'olursa kendi tacindan                 
   Irakibe ölüm yâre gecinden                      
   Benzimin sarisi senin ucundan
   Saridir hey benli dilber saridir
   
   Pîr Sultan Abdal'im basindan baslar
   Iyisini yer de kemini taslar
   Bin çiçekten bir kovana bal isler
   Aridir hey benli dilber aridir  

   Pir Sultan Abdal
   (PIR SULTAN ABDAL, haz. Memet Fuat, 1977)



(***)
   Post: Alevî Bektasî törenlerinin yapildigi meydanda
   (odada) tarikat ulularinin onikisinin makami sayilan oniki post.
   
   Taç: dervislerin giydigi baslik
   Irakib: rakip, düsman