ALÇAKTA YÜKSEKTE YATAN
    
    Alçakta yüksekte yatan erenler
    Yetişin imdada aldı dert beni
    Başımı alıp hangi yere gideyim
    Gittiğim yerlerde buldu dert beni
    
    Oturup benimle ibadet kıldı
    Yalan söyledi de yüzüme güldü
    Yalın kılıç olup üstüme geldi
    Çaldı bölük bölük böldü dert beni
    
    Üstümüzden gelen boran kış gibi
    Yavru şahin pençesinde kuş gibi
    Seher çağı bir korkulu düş gibi
    Çağırta çağırta aldı dert beni
    
    Abdal Pîr Sultan'ım gönlüm hastadır
    Kimseye diyemem gönlüm yastadır
    Bilmem deli oldu bilmem ustadır
    Söyle bir sevdaya saldı dert beni
    

    Pir Sultan Abdal
    (PİR SULTAN ABDAL, haz. Memet Fuat, 1977)