İşitip avazım ben de varayım    
   Eğlen uçup gitme konadur bülbül    
   Senin aşkın benim kalbim evini    
   Vücudun şehirde doladır bülbül    
       
   Bülbülün donları sarı gazelden    
   Gözünün sürmesi yeğdir güzelden    
   Bülbül güle aşık olmuş ezelden    
   Hardan mı gülden mi yanadır bülbül    
       
   Sultan eder ırahmeti kuluna    
   Tabip gerek derler derman buluna    
   Benlik ila konma gülün dalına    
   Har vardır pençeni kanadır bulbul    
       
   PİR SULTAN dilinden gevherler saçar    
   Her kişi boyunca libasın biçer    
   Geçer bu güzellik eyyamı geçer    
   Bu dünyanın sonu fenadır bülbül    
       
   PİR SULTAN ABDAL