KÖSE
   
    1

    Saçlarini kimler için bölük bölük yapmissin
    Saçlarini ruhumun evliyalarinca örülen
    Tarif edilmez güllerin yankisi gözlerin 
    Gözlerin kac kisinin gözlerinde gezinir
    Sen kaç köseli yildizsin

    Fabrika dumanlarinda resmin
    Kirli ve temiz haritalari doldurmussun
    Hatirasiz ve geleceksiz bir iç deniz gibi
    Aska veda etmis topraklarda durmussun

    Benim geçmis zaman içinde yan gelip yattigima bakma
    Ben gelecegin kara gözlü zalimlerindenim
    Bir tek kösen bile ayrilmamisken bana
    Var olan ve olacak olan bütün köselerinin sahibi benim
    Ben gelecegin kara gözlü zalimlerindenim
    Sen kaç köseli yildizsin
                 
    2.
     
    Evlerinin içi ayna döseli
    Ayna hatira gözler ve sevmek
    Benim askim binbir köseli ah binbir köseli
    Bir köse gidince bin köse yeniden gelecek
    Ayna hatira gözler ve sevmek
     
    Evlerinin içi kabartma bahar
    Köselerde keklik gibi bakip duran saksilar
    Halilari öpe öpe nakis yapar nakis gibi ayaklar
    Siz söyleyin insan seve seve ölmez ne yapar
    Köselerde keklik gibi bakip duran saksilar
     
    Evlerinin içi yeni güllerden
    Görülmemis günesleri görülmemis gözlerine getiren
    Sag kösedeki entari sol kösedeki sapka
    Beni katil sularin ortasina biraka
    Katil sular günesi gözlerinden götüren
     
    Evlerinin içi gurur döseli
    Benim askim binbir köseli ah binbir köseli
     
     
    3.
     
    Sen geldin benim deli kösemde durdun
    Bulutlar geldi üstünde durdu
    Merhametin ta kendisiydi gözlerin
    Merhamet saçlarini islatan sessiz bir yagmurdu
    Bulutlar geldi altinda durduk
     
    Konustun günesi hatirliyordum
    Gariptin yepyeni bir sesin vardi
    Bu ses öyle benim öyle yabanci
    Bu ses saçlarimi islatan sessiz bir kardi
     
    Dislerin öpülen çocuk yüzleri
    Günese açilan küçük aynalar
    Sert içkiler keskin kokular dislerin
    Içinden geçilen küçük aynalar
     
    Ve güldün rengarenk yagmurlar yagdi
    Insani aglatan yagmurlar yagdi
    Yarali bir ceylan gözleri kadar sicak
    Yarali bir ceylan kalbi gibi içli bir sesin vardi
     
    Sen geldin benim deli kösemde durdun
    Bulutlar geldi üstünde durdu
    Merhametin ta kendisiydi gözlerin
     
     
    4.
     
    Taslarin ortasinda Leylanin gözleri
    Leyla köse köse göz göz siirin ortasinda
    Ben Leylayi buldugumdan yahut kaybettigimden beri
    Leyla ya o adamin bardaginda ya o dagin ortasinda
     
    Ben Leyla gibi günes dogarken uyanamam
    Sehir gece gündüz benim içimde uyur
    Leylayi götürüp Londranin ortasina biraksam
    Bir bülbül gibi yasayisini degistirmez çocuktur
    
    Leyla diyorsam kesik yanaklariyla Leyla
    Üç köseli dünyasiyla
    Okuyla yayiyla yaylasiyla acimasiyla
    Leyla diyorsam su bizim gerçek Leyla
     
    Biz seni iste böyle seviyoruz Leyla
    O gitti bize aglamak kaldi kala kala
     
     
    5.
     
    Beni yeralti sularina karsi iyi savun 
    Tirnagini tasa sürten yitik keçilere karsi
    Bu çesmenin üç kösesinden hangisinden su içecek
    Senin bahtsiz ve mesut Eyyubun
     
    Atlarin en güzel biçimini sessizce kalbime indiriyor
    Içimde Istanbul çalkanirken bozbulanik çesme
    Bir dans için can vermege hazir bekliyorum
    Sen orda gelirayak kuklalara insan gibi konusmasini ögretme
     
    Su akiyor birikiyor kan lekeleri
    Kurtulsam diyorum bir eser buna engel
    Öyle büyüyor öyle çogaliyorsun
    Istanbul kalmiyor
     
    Hangi kösesinde huzur o kösesinde sen
    Hangi kösesinde yeni çaglara uygun odalar
    Ben bölünmez bir sairsem 
    Sen bölünmez bir anne
    Bir çesme