RABBIM, NIHAYET SANA
     
     Rabbim, nihayet sana itaat edecegiz...
     Artik ne kin, ne haset, ne de yasamak hirsi,
     Belki her sabah vakti, belki gece yarisi,
     Artik nefes almayi birakip gidecegiz...
     Ben artik korkmuyorum, herseyde bir hikmet var
     Gecenin sonu seher, kisin sonunda bahar.
     Belki de bir bahçeyi müjdeliyor su duvar,
     Birer agaç altinda sevgilimiz, annemiz.
     Gece degmemis sema, dalga bilmeyen deniz,
     En güzel, en bahtiyar, en aydinlik, en temiz
     Ümitler içindeyim, çok sükür ölecegiz...
                                             
     Ziya Osman Saba
     Geçen Zaman (1941)