tarz-ı kadim
-babam şair bedri ilhan'a ...- olmuyor neyleyim olmuyor velinimetim efendim olmuyor yirminci asırda tarz-ı kadim üzre gazeller söylemek beşiktaş'a yakın hanesi yerle yeksan oldu nedim'in baki o enis-i dilden bir yahya kemal kaldı hal-i hazırda ayıptır efendim iç bade güzel sev demek var ise akl-u şuurun ayıptır bu zamanda yardeyip yar işitmek kıvılcımlar kaymalı insanlarım dedikçe şair kaleminden zaten ömrümüz rüzğarlı sular gibi dalgalı kimseler başlamaz medar-i maiset derdinden kim okur kim dinler siham-i kazayı? yalnız alıp verilir bir selam kalmıştır nabi efendi'den sen benim velinimetim efendim ben senin hayr-ul-halef sen vakt-i zamanında uyan derdin uyan ey mest-i habinaz uyan artık uyan bense uyandım hab-i gafletten uyan derim uyan ey esirler dünyası! Atilla İlhan (Sisler Bulvarı)