OĞLUM - I
    
    Ben de düşkündüm oyuna,
    Ben de kumları avuçlar
    Kazardım tırnaklarımla toprağı,
    O zaman da çocuklar oynardı,
    Ama benzemiyor bütün oyunlarımız,
    Gezdirdim ceplerimde şıkır şıkır
    Deniz kokulu taşları,
    En güzellerini topladım
    Midye kabuklarının.
    Saldım bahar rüzgârına
    Uçurtmaların en süslüsünü.
    Ne kurulunca koşan tramvaylarım vardı,
    Ne çekince giden develerim.
    Balıklarımızı tanırdım,
    Adlarını bilirdim kuşların;
    Seçerdim düdüğünden
    Limanımıza uğrayan vapurları.
    Bilirdim yanık yüzlü kaptanlarımı
    Denizkızı'nın Selamet'in;
    Ben de ayırırdım onlar kadar
    Poyrazı karayelden.
    Gemiler tanıdım, çift direkli,
    Tutmazsa rüzgârı
    Açıklarımızda volta vuran gemiler,
    Kızardım, limanımızı hiçe sayan
    Pake'lere Nemse'lere;
    Dalar da silinen dumanlarına
    Düşünürdüm uzak limanları,
    Uzak limanların çocuklarını.
    Senin de var ufak tefek
    Kendine göre bildiklerin;
    Çeşitli oyuncakların yoksa da
    Bir saniye de tren yapacak kadar
    Kibrit kutularını,
    Tecrüben var benden fazla.
    Benden üstünsün kuşkuşuz,
    Sigaradan top,
    Kutusundan tank,
    Kâğıtlarından uçak yapmada!
    
    
    Toplu Şiirler Dizisi 3
    Yaşadıkça (Çınar Yayınları)